Kamps: ‘Een grote rijopleider die te laf is om 1op1 het gesprek aan te gaan, een wijkagent die etnisch profileert en een burgemeester die het ambt niet serieus neemt? En vooral… het haatzaaiende CBR. Welkom in Twente!’
Natuurlijk realiseer ik mij dat het VCBA onderzoek naar misstanden in de rijschoolwereld controversieel is en dat dankzij het jarenlange haatzaaien vanuit de CBR ik de kop van Jut ben in Twente. Maar is dat anno 2025 niet het geval bij alle journalisten? Waarom zouden de NOS reportagewagens, de satellietwagen van RTV Oost niet meer beplakt zijn en waarom zouden de boys van PowNed om de haverklap een nieuwe camera moeten aanschaffen? Juist, een flink deel van de bevolking neemt het heft in eigen hand. En daarbij: een deel van de politieagenten weet niet wat de taak van journalisten is. Het liefst zouden ze doe als eerste een klap verkopen.
Zo ook deze middag in Hengelo. Bij een van de steekproeven wordt onze volgauto klem gezet en omringd door een groepje woeste instructeurs. Niet die ene grote opleider, waarvan ik mij de boosheid kan voorstellen. Nee hoor, ook anderen die zeker geen last kunnen hebben gehad van de steekproeven. In drie jaar tijd is er nog geen praktijkexamen gevolgd van Rijschool MIKE of een andere eenpitter. Het onderzoek beperkt zich tot ‘de Big Five’. Waar bemoeit deze doorgedraaide, doorgesnuifde, agressieve, alcoholverslaafde eenpitter zich mee? Is dat niet waarom het soms verschrikkelijk mis gaat in ons land: die collectieve ophitserij? Iemand aanvallen of in het nauw drijven met een groepje?
Collegiaal of laf? Ik houd het maar op het laatste; collegialiteit kennen Twentse rijscholen niet. Het liefst zien ze anderen verongelukken, failliet gaan of door het CBR geschorstvworden om vervolgens snel de klanten in te pikken. En … het intimideren van Henrie Kamps of anderen wordt natuurlijk gewaardeerd en beloond door een deel van het CBR team; je krijgt er een hoger slagingspercentage door. We hebben het hier over instructeurs die op weekbasis urenlang gezellig contact onderhouden met lokale examinatoren. Dat ‘verbroedert’ en levert een hoger slagingspercentage op.
Het meest emotionele vandaag is een van de vier grote opleiders die deel uitmaakt van de steekproeven die ik, soms met collega’s, maak van een praktijk-examenrit. Met toestemming van de rechter! En inmiddels al bewezen terecht. Bewezen, omdat bij twee grote opleiders al malversaties zijn blootgelegd.
Als je, zoals vandaag, merkt dat er geen gewoon gesprek mogelijk is, blijf je maar beter in de auto zitten met de ramen dicht. Mocht u denken dat na het bellen van 112, de politie je als journalisten snel komt bevrijden uit een bedreigende situatie? Nee hoor, vergeet maar.
Dienders, zeker in Twente, hebben en masse besloten om vooral niets te doen of nog een beetje olie op het vuur te gooien. Of daarbij een dienstopdracht hebben gekregen van Janny Knol, inmiddels de hoogste politiebaas van ons land, kan ik slechts bevroeden. Die kans bestaat. Zo integer zijn vrouwen op dat niveau niet.
Neem nu zo’n wijkagent Glenn, vol met ‘plakplaatjes’. Die is geërgerd omdat ik vorig jaar een kritisch stukje heb geschreven over het feit dat hij een gerechtelijke uitspraak negeert en geen onderzoek wil doen naar valse meldingen vanuit het CBR. Dat is natuurlijk een doodzonde anno 2025 bij een deel van het korps. Dan steekt hij geen poot meer voor je uit. Deze wijkagent vraagt schaamteloos mijn Syrische buurman – die toevallig naast mij zit – om zich te legitimeren. Zou de politie van Hengelo dat ook hebben gedaan met alle andere aanwezigen die, al dan niet filmend, ons intimideren en bedreigen en aanleiding waren voor de 112 melding? U raad het al.Dat doet Glenn niet; niet zijn stijl. Glenn geeft een eigen draai aan ‘handhaving’.
Een vrouwelijke collega van Glenn die mij wil bevragen, maar overduidelijk haar persoonlijke mening al klaar heeft staan, vertel ik dat ik – degene die klemgezet is en zich in het nauw gedreven voelde en 112 belde – gerust met haar wil praten maar niet in het bijzijn van de mensen ons intimideerden. Een van de omstanders pareert haar verzoek om afstand te nemen, dat ze duidelijk met tegenzin doet, met de gedenkwaardige woorden “Ik ben van 1Twente”. De lokale omroep. ‘Oh, ok!’ De mobiele opname van het plaatselijke sufferdje draait door en omstanders blijven op gehoorafstand. Welkom in (1)Twente waar wolven en regionale media een beschermde status hebben en de anderen mogen worden afgeschoten.